Այս շաբաթ սկսվելու է մեր ուսմնական ճաբարը: Դա իմ ամենասիրելի շաբաթներնն է: Դա տևելու է 2 շաբաթ: Իմ կարծիքով
այնտեղ լինելու է լողավազան քանի որ ամառ է, գնալու ենք ճամբարների, ճամփորդություների
և այլ հետաքրքիր ժամանակ անցկցն ենք:Մենք բաժանվելու ենք տարբեր խնբերի և անցկացն ենք հիանալի ժամանակ, եթե կցանկանաք համեցեք <<ՄխիթարՍեբաստացի>>կրթահամալիր Նոր դպրոց:Մենք Ձեզ սպասում ենք:
Показаны сообщения с ярлыком Մայրենի. Показать все сообщения
Показаны сообщения с ярлыком Մայրենի. Показать все сообщения
четверг, 26 мая 2016 г.
понедельник, 9 мая 2016 г.
Ճամփորդություն դեպի Ահնիձոր
Ճամփորդություն դեպի Ահնիձոր
Այսօր ճամփորեցինք դեպի Լոռի՝ Ահնիձոր: Շատ ուրախ գնացինք, մեզ հետ էին ընկեր Գայանեն և ընկեր Հարությունյանը: Մեր ծրագիրը այսպիսինն էր՝
Վանաձոր՝ Ղարաքիլիսա եկեղեցի, թթու ջուր
Ահնիձորը իր տնտեսությամբ, ապրելակերպով, աշխարհագրությամբ, լեզվով, բնությամբ
Դսեղի Բարձրաքաշ եկեղեցին
1-րդ օր
Մեկնեցինք Նոր դպրոցից: Կագնեցինք Ապարանում, նախաճաշեցինք, խաղացինք և նորից ճանապարհ ընկանք դեպի Վանաձոր: Հասանք Վանաձոր, համտեսեցինք Թթու ջրից և մտանք Ղարաքիլիսա եկեղեցին. մոմ վառեցինք, աղոթեցինք և նորից ճամփա ընկանք արդեն դեպի Ահնիձոր: Հասանք Ահնիձոր, հանդիպեցինք Հրանտ Մաթևոսյանի եղբոր հետ, նրանից հարցազրոյւց վերցրինք և գնացինք մեր տուն, որտեղ պետք է մենք մնայինք:
2-րդ օր
Առավոտյան արթնացանք, նախաճաշեցինք և գացինք Ահնիձորի դպրոցը: Գտանք մեզ նոր ընկերներ, որ պետք է իրենց տանը գիշերեինք: Դրանից հետո գնացինք այնտեղի Խաչը, դրանից հետո գնացինք Կանաչ դաշտ: Սկսեց անձրևել, վազեցինք մեր նոր ընկերների տուն և խաղացինք: Անձրևը կտրվեց, գնացինք Չռչռ ջրվեժը, որից հետո քնեցինք:
3-րդ օր
Արթնացանք և նախաճաշեցինք; Մեզ ուղեկցեցին դեպի մեքենա, որպեսզի գնանք Դսեղ՝ Հովհաննես Թումանյանի տուն- թանգարան: Տեսանք նրա սենյակը, թե որտեղ է ճաշել, նրա և իր կնոջ շորերը: Դրանից հետո գնացինք ընկեր Անահիտի տիկնիկների ցուցահանդես, փոքրիկ զբոսանք կատարեցինք Դսեղում: Իջանք Սբ. Գրիգոր Բարձրաքաշ եկեղեցի: Մինչ 40մանկաց եկեղեցի իջնելը բաց դաշտում Համբարձում տոնը նշե, վիճակ հանեցինք և հետո վերադարձանք Երևան:
Շա՜տ, շա՜տ շնորհակալություն մեր հարգելի ընկեր Հարությունանին, որ մեզ պարգևեց այսպիսի գեղեցիկ և հետաքրքիր օրեր:
Այսօր ճամփորեցինք դեպի Լոռի՝ Ահնիձոր: Շատ ուրախ գնացինք, մեզ հետ էին ընկեր Գայանեն և ընկեր Հարությունյանը: Մեր ծրագիրը այսպիսինն էր՝
Վանաձոր՝ Ղարաքիլիսա եկեղեցի, թթու ջուր
Ահնիձորը իր տնտեսությամբ, ապրելակերպով, աշխարհագրությամբ, լեզվով, բնությամբ
Դսեղի Բարձրաքաշ եկեղեցին
1-րդ օր
Մեկնեցինք Նոր դպրոցից: Կագնեցինք Ապարանում, նախաճաշեցինք, խաղացինք և նորից ճանապարհ ընկանք դեպի Վանաձոր: Հասանք Վանաձոր, համտեսեցինք Թթու ջրից և մտանք Ղարաքիլիսա եկեղեցին. մոմ վառեցինք, աղոթեցինք և նորից ճամփա ընկանք արդեն դեպի Ահնիձոր: Հասանք Ահնիձոր, հանդիպեցինք Հրանտ Մաթևոսյանի եղբոր հետ, նրանից հարցազրոյւց վերցրինք և գնացինք մեր տուն, որտեղ պետք է մենք մնայինք:
2-րդ օր
Առավոտյան արթնացանք, նախաճաշեցինք և գացինք Ահնիձորի դպրոցը: Գտանք մեզ նոր ընկերներ, որ պետք է իրենց տանը գիշերեինք: Դրանից հետո գնացինք այնտեղի Խաչը, դրանից հետո գնացինք Կանաչ դաշտ: Սկսեց անձրևել, վազեցինք մեր նոր ընկերների տուն և խաղացինք: Անձրևը կտրվեց, գնացինք Չռչռ ջրվեժը, որից հետո քնեցինք:
3-րդ օր
Արթնացանք և նախաճաշեցինք; Մեզ ուղեկցեցին դեպի մեքենա, որպեսզի գնանք Դսեղ՝ Հովհաննես Թումանյանի տուն- թանգարան: Տեսանք նրա սենյակը, թե որտեղ է ճաշել, նրա և իր կնոջ շորերը: Դրանից հետո գնացինք ընկեր Անահիտի տիկնիկների ցուցահանդես, փոքրիկ զբոսանք կատարեցինք Դսեղում: Իջանք Սբ. Գրիգոր Բարձրաքաշ եկեղեցի: Մինչ 40մանկաց եկեղեցի իջնելը բաց դաշտում Համբարձում տոնը նշե, վիճակ հանեցինք և հետո վերադարձանք Երևան:
Շա՜տ, շա՜տ շնորհակալություն մեր հարգելի ընկեր Հարությունանին, որ մեզ պարգևեց այսպիսի գեղեցիկ և հետաքրքիր օրեր:
Ֆոտոպատում՝.
понедельник, 2 мая 2016 г.
Հացը
http://www.abcd.am/abcd/bookview_v2_4.php?p_id_text=7051#.VybwQvmLTIV
դ.Իմ հայրիկը կացինն առել, գնում էր գոմ սարքելու։ Իմ մայրիկը գոգնոցը կապել, գնում էր հանդ՝ կարտոֆիլ հավաքելու։ Իմ հորեղբայրը եղանն ուսել, գնում էր սարերում խոտ դիզելու։ Բակում, արևի տակ, ես նստել էի կոճղին և հաց ուտելով կարդում էի քաջագործությունների մասին մի գիրք։
3.Շունը հսկում էր հավաբունը, որ գող ուրուրը չգար ու նրանց չգողանար:
4.Եթե նա գիրքը իսկապես կարդար կարելի էր նրան աչդարացներ, բայց մենք նրան մեղադր
ում ենք, որովհետև նա պարապ նստած էր և ճեր ուզում գնար խոզերին գտնել:
ե
5.Վերնագիրն էր Հացը, որովհետև տղան չվաստակեց իր հասը, իսկ իրենց հացը հենց խոզերնն եին:
6. Ով աշխատի նա կուտի:
- Քննարկիր հոր և որդու առաջին երկխոսությունը:
- Գտիր հակադրություններ՝ ա. շան ազնվության և տղայի անազնվության միջև, բ. տան հարմարավետության և անտառում եղած դժվարությունների միջև, գ. բնության գեղեցկության և մարդու արարքի տգեղության միջև, դ. ավագների աշխատասիրության և տղայի ծուլության միջև:
- Ինրո՞վ է կարևոր շան կերպարը պատմվածքում:
- Բնութագրիր տղային՝ արդարացնելով և մեղադրելով:
- Ինչո՞ւ է վերնագրված Հացը:
- Ո՞րն է պատմվածքի գլխավոր ասելիքը:
1.Տղան շատ ալարկոտ էր, բայց նաև շատ հակացող էր:Նա հասկացավ իր սխալը և նեղվեց դրանից:Նա շատ սխալներ գործեց, բայց հասկացավ, որ պետք է հայրիկին օգնել և գնաց խոզերին փնտրելու կեսից նա ետ վերադաձավ նա նորից սխալ գործեց:Նա շատ անիմաստ հարցեր էր տալիս իր հայրիկին նա ալաում էր գնալ խոզերին բերել:Նա ուզում էր մտնել իր մայրիկի, հայրիկի և իր հորեղբոր աչքը: Հայրը շատ հիվանդ էր և իր մեջքը ցավում էր, բայց նա ամեն ինչ անում էր, որ խոզերին ետ բերի:
2.
ա.Շունը չէր ուզում գալ։ Ես նորից կանչեցի, նա դանդաղ ելավ ու ծուլորեն հետևեց մեզ։ Նա ճանաչում էր Դիմաց անտառի գող ուրուրին, Դիմաց անտառի գող ուրուրը ճանաչում էր նրան։ Նրանք վաղուցվա ծանոթներ էին։ Դիմաց անտառի գող ուրուրը չէր ճախրում բազեի պես բաց ու բարձր, նա մեր հավերին մոտենում էր թփից թուփ և ծառից ծառ անցնելով, գրեթե սողալով։ Շունը դարձյալ կանգ առավ։ Ես տեսա գորշ ուրուրի գողունի թռիչքը թփուտից թփուտ, բայց մտածեցի, որ շանը տանում եմ նույնքան կարևոր գործի, ինչքան կարևոր է հավերի հսկողությունը, և սուլոցով կանչեցի շանը։ Նա մեր ետևից գալիս էր ակամա, ապա, երբ գյուղից դուրս էինք եկել, և մոռացել էր ուրուրի մասին, ուրախ վնգստոցով առաջ սլացավ ու գնաց։ Նա կարոտել էր անտառին, խոզերին, վազքին, հոգնածությանը։
բ.Տանը իմ գրասեղանն էր, լուսամփոփի ջերմ ու շոյող լույ-սը, իմ փոքրիկ գրադարանը, ռադիոյի մեղմ երգը և, իմ թախտին, ուղտի բրդից գործած հաստ շալը՝ ցերեկային նիրհի համար։ Անտառում արջերն էին, փղերը, վագրերը, հովազները, սատանաները, դևերը և հրեշները, մեր խոզերից և իմ ազնվությունից բացի, բոլորն էլ անտառում էին:
գ.Աշնան արևը մեղմորեն ջերմ էր։ Աշնան մեղմ արևի մեջ գեղեցիկ էին ծիծեռնակների լուռ բները, այգու խնձորենիները, որոնք դեռ ունեին մի երկու խնձոր, իմ մայրիկի մեղմ ժպիտը, շիկավուն շանը, որ պառկել էր իմ ոտքերի մոտ ու ննջում էր, և աքաղաղի կարմիր կատա՛րը, և կեռասի ծառը, որ հանկարծ սկսեց ծվծվալ։ Ես նայեցի այգուն, տեսա կեռասի ծառը և դեղնափորիկ թռչունին, որ այդքան ուշ աշունով ծառին կեռաս էր գտել և զարմանքից ծվծվում էր։ Ես հասկացա, որ աշնան մեղմ արևի մեջ ամեն ինչ թախծոտ ու գեղեցիկ է և միակ տգեղը ես եմ, որովհետև ձևացնում եմ, թե գրքի պատճառով չէի ուզում մեր խոզերը փնտրելու գնալ։
2.
ա.Շունը չէր ուզում գալ։ Ես նորից կանչեցի, նա դանդաղ ելավ ու ծուլորեն հետևեց մեզ։ Նա ճանաչում էր Դիմաց անտառի գող ուրուրին, Դիմաց անտառի գող ուրուրը ճանաչում էր նրան։ Նրանք վաղուցվա ծանոթներ էին։ Դիմաց անտառի գող ուրուրը չէր ճախրում բազեի պես բաց ու բարձր, նա մեր հավերին մոտենում էր թփից թուփ և ծառից ծառ անցնելով, գրեթե սողալով։ Շունը դարձյալ կանգ առավ։ Ես տեսա գորշ ուրուրի գողունի թռիչքը թփուտից թփուտ, բայց մտածեցի, որ շանը տանում եմ նույնքան կարևոր գործի, ինչքան կարևոր է հավերի հսկողությունը, և սուլոցով կանչեցի շանը։ Նա մեր ետևից գալիս էր ակամա, ապա, երբ գյուղից դուրս էինք եկել, և մոռացել էր ուրուրի մասին, ուրախ վնգստոցով առաջ սլացավ ու գնաց։ Նա կարոտել էր անտառին, խոզերին, վազքին, հոգնածությանը։
բ.Տանը իմ գրասեղանն էր, լուսամփոփի ջերմ ու շոյող լույ-սը, իմ փոքրիկ գրադարանը, ռադիոյի մեղմ երգը և, իմ թախտին, ուղտի բրդից գործած հաստ շալը՝ ցերեկային նիրհի համար։ Անտառում արջերն էին, փղերը, վագրերը, հովազները, սատանաները, դևերը և հրեշները, մեր խոզերից և իմ ազնվությունից բացի, բոլորն էլ անտառում էին:
գ.Աշնան արևը մեղմորեն ջերմ էր։ Աշնան մեղմ արևի մեջ գեղեցիկ էին ծիծեռնակների լուռ բները, այգու խնձորենիները, որոնք դեռ ունեին մի երկու խնձոր, իմ մայրիկի մեղմ ժպիտը, շիկավուն շանը, որ պառկել էր իմ ոտքերի մոտ ու ննջում էր, և աքաղաղի կարմիր կատա՛րը, և կեռասի ծառը, որ հանկարծ սկսեց ծվծվալ։ Ես նայեցի այգուն, տեսա կեռասի ծառը և դեղնափորիկ թռչունին, որ այդքան ուշ աշունով ծառին կեռաս էր գտել և զարմանքից ծվծվում էր։ Ես հասկացա, որ աշնան մեղմ արևի մեջ ամեն ինչ թախծոտ ու գեղեցիկ է և միակ տգեղը ես եմ, որովհետև ձևացնում եմ, թե գրքի պատճառով չէի ուզում մեր խոզերը փնտրելու գնալ։
դ.Իմ հայրիկը կացինն առել, գնում էր գոմ սարքելու։ Իմ մայրիկը գոգնոցը կապել, գնում էր հանդ՝ կարտոֆիլ հավաքելու։ Իմ հորեղբայրը եղանն ուսել, գնում էր սարերում խոտ դիզելու։ Բակում, արևի տակ, ես նստել էի կոճղին և հաց ուտելով կարդում էի քաջագործությունների մասին մի գիրք։
3.Շունը հսկում էր հավաբունը, որ գող ուրուրը չգար ու նրանց չգողանար:
4.Եթե նա գիրքը իսկապես կարդար կարելի էր նրան աչդարացներ, բայց մենք նրան մեղադր
ում ենք, որովհետև նա պարապ նստած էր և ճեր ուզում գնար խոզերին գտնել:
ե
5.Վերնագիրն էր Հացը, որովհետև տղան չվաստակեց իր հասը, իսկ իրենց հացը հենց խոզերնն եին:
6. Ով աշխատի նա կուտի:
понедельник, 14 марта 2016 г.
Ծաղիկները հեզ թեքվում են քամու օրորի տակին
Ծաղիկները հեզ թեքվում են քամու օրորի տակին
Եվ լսում նրա հեռվիցը բերող երգը տխրագին…
Քամին ծաղկունանց շուրթերն է դողդոջ շոյում, գուրգուրում
Եվ լուռ մրմնջում, թե հեռուներում ինչպես են սիրում…
Եվ այս ամենը կատարվում է միշտ իրիկնաժամին,
Երբ որ տրտում են հեզ ծաղիկները ու մեղմ է քամին:
Հարցեր
1. Օրվա ո՞ր պահի բանաստեղծական նկարագրություն է սա:
2. Դուրս գրիր բառակապակցությունները:
3. Պատմիր այս բանաստեղծության քամու մասին ( ինչպիսի՞ն է):
4. Տրված բառերից և բառակապակցություններից ընտրի՝ր նրանք, որոնք բնութագրում են այս բանաստեղծական աշխարհը, և ընտրությունդ պատճառաբանի՝ր:
Չար, բարի, ատելությամբ լի, գեղեցիկ, տգեղ, քնքուշ, կոպիտ:
5. Բանաստեղծության մեջ ի՞նչ տրամադրություն է արտահայտված ( պատասխանդ պատճառաբանելու համար բանաստեղծոության մեջ գտի՝ր տրամադրություն ստեղծող բառերը):
1.Դա կատարվում էր միշտ իրիկնաժամին:
2.հեզ ծաղիկներ,մեղմ քամի:
3.Քամի շոյում էր ծաղիկներին քամին փսփսում էր ծաղիկների ականջին, թե ինջպես են հեռվում սիրում:
4.Բարի,գեղեցիկ,քնքուշ
Բարի-որովհետև այնտեղ բոլորը բարի էին:
Գեղեցիկ-որովհետև ծաղիկները շատ գեղեցիկ էին:
Քնքուշ-որովհոտև այնտեղ քամի քնքուշ շոյում էր ծաղիկներին:
5.Այնտեղ անպիսի տրամադրություներ,որ արդեն սկսվել է գարունը:
Բարի-որովհետև այնտեղ բոլորը բարի էին:
Գեղեցիկ-որովհետև ծաղիկները շատ գեղեցիկ էին:
Քնքուշ-որովհոտև այնտեղ քամի քնքուշ շոյում էր ծաղիկներին:
5.Այնտեղ անպիսի տրամադրություներ,որ արդեն սկսվել է գարունը:
Քամին ծաղկունանց շուրթերն է դողդոջ շոյում, գուրգուրում
Եվ լուռ մրմնջում, թե հեռուներում ինչպես են սիրում…
суббота, 27 февраля 2016 г.
Տնային Աշխատանք 26.02.2016 Սասունցի Դավիթ
Դավիթը շատ բարձր ձայն ուներ և նա շատ ուժեղ էր:
Ձենով Օհան-բարձր ձայնով Օհան
Մսրա Մելիք
Ձենով Օհան-բարձր ձայնով Օհան
Մսրա Մելիք
среда, 4 ноября 2015 г.
Վիլյամ Սարոյան
Վիլյամ Սարոյան չի ունեցել մանքություն որովհետև նա աշխատում էր ընտանիքի ըհամար նա երբ որ վերադարցավ մանկատնից հարևանի երեխաները նրան կանչեցին բեզբոյլ խաղալու բայց նրա մայրը նրան թաս նայեց և Սարոյանը արագ վերադարադարձավ տուն և նրա մայրը նրան ասաց դու պետք է չխաղաս երեխաների հե այլ պետք է աշխատես իսկ Սարոյանը շատ էր ցանկանում խաղալ երեխաների հետ:
Սարոյան
Մխիթար Սեբաստացին ծնվել է Սեբաստիա քաղաքում, 1676-ի փետրվարի 7-ին։ Իսկական անունը եղել է Մանուկ, հետագայում, հոգևորական կոչում ընդունելիս դարձել է Մխիթար: Նախնական կրթությունն ստացել է տեղի Ս. Նշան վանքում, որտեղ 15 տարեկան հասակում ձեռնադրվել է սարկավագ:Աշակերտական տարիներից հայտ է բերել նկատելի հարցասիրություն, տրամաբանելու, վերլուծելու կարողություն, ունեցել է որոնող, սուր միտք, հատկանիշներ, որոնք գրավել են էջմիածնի նվիրակ Միքայել արքեպիսկոպոսի ուշադրությունը և դրդել նրան՝ պատանուն բերելու էջմիածին։
Մխիթար Սեբաստացին ծնվել է Սեբաստիա քաղաքում, 1676-ի փետրվարի 7-ին։ Իսկական անունը եղել է Մանուկ, հետագայում, հոգևորական կոչում ընդունելիս դարձել է Մխիթար: Նախնական կրթությունն ստացել է տեղի Ս. Նշան վանքում, որտեղ 15 տարեկան հասակում ձեռնադրվել է սարկավագ:Աշակերտական տարիներից հայտ է բերել նկատելի հարցասիրություն, տրամաբանելու, վերլուծելու կարողություն, ունեցել է որոնող, սուր միտք, հատկանիշներ, որոնք գրավել են էջմիածնի նվիրակ Միքայել արքեպիսկոպոսի ուշադրությունը և դրդել նրան՝ պատանուն բերելու էջմիածին։
Подписаться на:
Сообщения (Atom)